Jak przeżyć ślub?

Zanim nadejdzie ten jedyny w swoim rodzaju dzień, próbujemy sobie go wyobrazić. Jak to będzie, jak już przyjdzie czas. Podejście do ślubu jest różne, ktoś kategorycznie nie chce żadnych formalności, ktoś nie może się już doczekać, a ktoś inny woli po cicho i bez pompy wstąpić w związek małżeński. Jedno jest pewne - tradycyjny ślub, to stres dla wielu członków rodziny i dla pary młodej.

Jak przeżyć ten dzień?

Jeśli to świadoma decyzja, wynikająca z uczucia, to żadne komplikacje i przeciwności nie zepsują tego dnia. Trzeba zaufać instynktowi, który nam towarzyszy od wielu setek lat. Będzie dobrze, bo to jest WASZ dzień. Wszyscy się zjawią z WASZEGO powodu i będą na WAS patrzeć. To WY tu rządzicie. Luz. Don't worry, kto ma gadać i narzekać, ten będzie to robił, niezależnie czyj to ślub i co się stanie lub się nie stanie.

Na kilka tygodni przed godziną zero należy przymierzyć i rozchodzić buty (z odciskami należy się oswoić, bo i tak są murowane), zdecydować się na fryzurę i spisać na kartce wszystko, o czym moglibyśmy zapomnieć.

Tuż przed ślubem nie warto dokonywać radykalnych zmian w swoim wyglądzie i zachowaniu. Należy się dobrze wyspać i potraktować ten dzień jak każdy inny. Tylko bardziej uroczysty. Im większe będziemy pokładać nadzieje i oczekiwania, tym większe będzie rozczarowanie, gdy coś nie wyjdzie. W tym dniu to para młoda jest najważniejsza i to na nich wszyscy czekają, więc kilkuminutowe spóźnienie nie jest niczym strasznym.

W gruncie rzeczy to ma być szczęśliwy i wesoły dzień. Jeśli zatniesz się przy goleniu, przekreci się krawat, to co z tego? Nie warto się przejmować drobiazgami (co nie znaczy, że należy je olać), bo to wpływa na samopoczucie i nastrój, który może zepsuć o wiele więcej. Jeśli od samego rana pada deszcz, to żadna złość czy przekleństwa nie zaczarują pięknej, słonecznej pogody.